#ซาแซงจินฮวี หลินฮุน 1

จีฮุนพูดจบก่อนจะขึ้นคร่อมร่างของไลควานลินที่ถูกมัดอยู่บนเก้าอี้ ริมฝีปากบางประทับลงบนริมฝีปากของอีกฝ่ายพลางสอดลิ้นเข้าไปในช่องปาก

ความหวานคละคลุ้งไปทั่วโพรงปาก ควานลินเองก็ไม่ได้ขัดคืนการกระทำใดๆของจีฮุนนัก ออกจะเล่นด้วยซะด้วยซ้ำ

ทั้งคู่บรรเลงบทจูบกันอยู่นานแสนนานและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเกิดเสียงดังน่าอายทั่วห้อง จีฮุนที่เริ่มหายใจไม่ค่อยออกจึงตัดสินใจถอนจูบออก

" ...แฮ่กๆ... "

เสียงหอบหายใจดังขึ้นเบาๆหลังจากถอนจูบ การจูบกันในเวลานานและรุนแรงนั้นก็สูบพลังไปไม่ใช่น้อย

" ไม่คิดเลยนะว่านายจะเป็นคนแบบนี้ "

จีฮุนพูดขึ้นถึงอีกฝ่ายที่จูบโต้ตอบกลับจนทำให้ตัวเขาตกใจเล็กน้อย ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่บุคลิคใสซื่อผ่านหน้าจอทีวีแบบไลควานลินจะทำเรื่องแบบนี้ได้ แถมยังชำนาญซะด้วย

" แบบไหนหรอ ปกติผมก็เป็นคนแบบนี้อยู่แล้วนี่ครับ "

ควานลินตอบกลับจีฮุนพลางเหยียดยิ้มให้คนตัวเล็กที่นั่งคร่อมบนตัวเขา

จีฮุนไม่พูดอะไร เรียวนิ้วทั้งห้าของจีฮุนลูบไล้ไปทั่วกรอบหน้าของควานลิน ลูบจากสันกรามลงไปที่คอเรียวของอีกฝ่าย ลากผ่านลงมาถึงช่วงซิกแพ็คและลากยาวลงมาถึงเข็มขัดของอีกฝ่าย

คนตัวเล็กลุกออกจากตัวอีกคนเปลี่ยนเป็นนั่งก้มลงไประหว่างช่วงขาของอีกคน ริมฝีปากเล็กๆกดจูบลงไปเบาๆที่บริเวณช่วงแกนกลางของเป้ากางเกงที่นูนขึ้นมาเล็กน้อย

" เกะกะจังเลย เอาออกดีกว่า "

มือน้อยๆทั้งสองข้างเลื่อนขึ้นไปที่เข็มขัดเพื่อจัดการกางเกงยีนส์เจ้าปัญหาให้ลงไปกองกับพื้นจนตอนนี้เหลือเพียงแค่อันเดอร์แวร์ตัวเดียว และแน่นอนจีฮุนเองก็ไม่รีรอที่จะถอดมันออก ดวงตาของร่างเล็กฉายแววประกายกับแก่นกายที่ปรากฎต่อหน้าตน

" ใหญ่เหมือนกันนี่ "

" ยังใหญ่ได้มากกว่านี้อีก "

" จริงหรอ? "

เขาไม่พูดเปล่ายังใช้มือทั้งสองข้างจับแก่นกายของอีกฝ่ายถูขึ้นลงช้าๆเพื่อเป็นการกระตุ้น และนั้นก็ทำให้ควานลินรู้สึกดีจนหลุดเสียงครางทุ้มต่ำออกมาเบาๆ

" อื้มม "

จีฮุนยังคงใช้ฝ่ามือเลื่อนขึ้นลงและเร็วขึ้นเรื่อยๆจนปลายของแก่นกายมีน้ำใสๆปริ่มออกมา ร่างเล็กจึงเปลี่ยนจากมือเป็นปากแทน ด้วยขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นนั้นทำให้มันคับเต็มริมฝีปากแต่จีฮุนเองก็สามารถอมเข้าไปได้ทั้งหมดมิดด้ามอย่างทุลักทุเลเล็กน้อย

" ..อืม..อื้มม "

น้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมามากมายภายในโพรงปากของร่างเล็ก จีฮุนถอนริมฝีปากจากแก่นกายที่ชุ่มช่ำไปด้วยน้ำลายและน้ำสีขาว เขาจัดการเลียและกลืนมันลงไปอย่างง่ายดาย ก่อนจะค่อยๆปรนเปรอความใคร่ให้อีกฝ่าย

แต่หารู้ไม่ว่าเชือกที่มัดข้อมือของควานลินไว้กับเก้าอี้นั้น...หลุดซะแล้ว...

" นั้นแหละ ดีมากครับ "

ควานลินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆนิ่งๆ เขาจ้องมองการกระทำของร่างเล็กอยู่ซักพักก่อนจะใช้มือกดศีรษะของคนตัวเล็กให้รับแก่นกายของตนเข้าไปในริมฝีปากมากขึ้น

" อ..อุก!! "

จีฮุนที่สัมผัสได้ถึงแก่นกายที่กระแทกเข้ามาเพิ่มขึ้นจนรู้สึกจุกเล็กน้อยในโพรงปากบวกกับความรู้สึกหนักที่หัวจึงพยายามจะเงยหน้าขึ้นแต่ก็ถูกกดหัวลงไปมากกว่าเดิม

ริมฝีปากของร่างเล็กถูกถอนออกจากแก่นกายด้วยแรงกระชากที่หัวของร่างหนาก่อนจะถูกประกบด้วยริมฝีปากหนาของควานลิน เขาระดมจูบที่รุนแรงมากกว่าคราวที่แล้วจนจีฮุนต้องใช้แขนคล้องคออีกฝ่ายไว้โดยอัตโนมัติ

จีฮุนทุบที่อกของอีกฝ่ายเป็นสัญญาณว่าตนนั้นหายใจไม่ทันแล้วควานลินจึงถอนจูบออก จับแขนของจีฮุนกดตัวลงไปราบกับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบและขึ้นคร่อมร่างบางไว้ มือหนาข้างซ้ายล็อคแขนทั้งสองข้างเอาไว้ ใช้มือข้างขวาถอดเสื้อของร่างเล็กออก พลางก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอเนียนของร่างเล็ก

สายตาที่เขาจดจ้องอีกฝ่าย มันเป็นสายตาที่จีฮุนไม่เคยเห็นมาก่อน

" ทะ..ทำอะไรน่ะ... "

จีฮุนพยายามที่จะดันตัวของอีกคนออกแต่ด้วยแรงที่น้อยนิดนั้นทำให้ตัวจีฮุนไม่สามารถสู้อีกฝ่ายได้เลย ควานลินไม่ตอบจีฮุนและเริ่มสร้างรอยไปตามซอกคอของคนตัวเล็กจนตอนนี้ลำคอขาวนั้นเต็มไปด้วยรอยจ้ำแดงๆที่เกิดขึ้นจากริมฝีปากของเขาเอง มือหนาเลื่อนลงไปลูบเอวบางก่อนจะก้มลงไปขบเม้มจนเกิดรอยแดงขึ้นเช่นเดียวกับที่คอและไหล่

" อ๊าาห์ "

นิ้วเรียวยาวของร่างสูงสะกิดเข้าที่ตุ่มไตสีชมพูทั้งสองข้างสร้างความเสียวซ่านในตัวจีฮุนได้ดีจนอีกฝ่ายครางออกมา

" ค..ควานลิน..นา-ย... อ๊าาาาาห์ "

ควานลินที่ยิ่งเห็นอีกฝ่ายครางออกมาก็ยิ่งเล่นกับเม็ดทับทิบสีชมพูทั้งสองข้างต่อ ทั้งขบเม้มและเลียจนเสียงครางดังขึ้นกว่าครั้งก่อน

" รู้มั๊ย "

" ? "

" ผมน่ะชอบคุณตั้งแต่เราเจอกันบนเครื่องบินแล้วคุณแฟนคลับ ..ไม่สิ คุณซาแซง "

" อ๊าาาห์ "

ควานลินพูดในขณะที่นิ้วเรียวก็ยังคงหยอกล้อกับตุ่มไตอยู่จนจีฮุนเผลอหลุดครางออกมาอีกรอบ

" ตัวเล็กๆเอวบางๆแบบเนี้ยะ "

'เพี๊ยะ'

ร่างหนาตีเข้าเบาๆที่บั้นท้ายอีกฝ่ายอย่างหมั่นเขี้ยวพร้อมกับร้องซี้ดออกมา เขาเลิกหยอกล้อกับยอดอกทั้งสองข้าง เลื่อนมือลงมาถอดกางเกงของอีกฝ่ายออกจนบัดนี้ตัวจีฮุนไม่เหลือเสื้อผ้าเลยซักชิ้น

ไม่รอให้ร่างเล็กตอบควานลินก็เริ่มไล่ริ้วมืไปทางช่องทางด้านหลังให้จีฮุนเสียวไปพลางๆ ควานลินค่อยๆกดใบหน้าลงไปจูบตามซอกคอระหง จมูกของเขาค่อยๆ สูดกลิ่นหอมอ่อนโยนของลูกพีช เขาไม่ได้สนใจที่จีฮุนพยายามทุบอกอะไรมากนะ

เพราะจะให้เขาหยุดตอนนี้มันก็ไม่ใช่เรื่อง

จีฮุนเป็นคนเริ่ม แต่ควานลินจะเป็นคนจบเอง

" อยากรู้จังว่าคุณจะน่าสนใจเหมือนที่รสนิยมไหม "

สมองของจีฮุนขาวโพลนไปหมด ฟังที่ควานลินพูดไม่เข้าใจสักนิด ไม่ทันได้คิดอะไรจู่ๆ ก็มีสิ่งแปลกปลอมแทรกเข้ามาทางช่องทางกลีบสีชมพูอ่อน ความเจ็บปวดกระทบเข้าสู่โสตประสาทจนจีฮุนครางออกมาไม่เป็นภาษา ใช้ฝ่ามือจิกเข้าไปที่หลังเสื้อของอีกฝ่ายจนมันยับยู่ยี่ไปหมดเพื่อระบายความเจ็บที่ตนได้รับ

" แน่นจัง เบาๆสิ "

ร่างใหญ่พูดขึ้น ช่องทางรักตอดรัดแก่นกายที่สอดใส่เข้ามาแน่นจนร่างสูงต้องค่อยๆขยับเรื่อยๆให้สามารถเข้าออกได้ง่ายขึ้น ควานลินที่ได้ยินเสียงจีฮุนครวญครางตลอดทุกครั้งที่ตนขยับจึงนึกสนุกอยากจะแกล้งคนที่อยู่ภายใต้ร่างของเขา

" เรียกชื่อผมสิ "

" ค..คะ..ควาน..ลิ-น อ๊าาาห์! "

ร่างสูงของควานลินแกล้งร่างเล็กของจีฮุนที่อยู่ข้างล่างตนด้วยการตบเข้าไปที่บั้นท้ายทำให้ช่องทางข้างหลังขมิบตอดรัดท่อนเอ็นมากกว่าเดิม สิ่งที่ควานลินทำนั้นทำให้ได้รับสายตาคาดโทษจากจีฮุนกลับมา แต่ถามว่าเขากลัวมั๊ย เหอะ ก็ไม่

" ...อะ..อะ...อ๊ะ.... "

เขาเร่งจังหวะขยับแก่นกายเร็วขึ้นกว่าเดิมจนตอนนี้ร่างเล็กครางออกมาอย่างไม่ขาดสาย แต่จู่ๆควานลินก็หยุดการกระทำและชักท่อนเอ็นร้อนออกทันที

" น..นาย... "

" ครางชื่อผม "

" ..คะ..ควานลิน... "

เสียงกระเส่าครางชื่อของอีกฝ่ายด้วยความโหยหา หลังจากที่เขาถูกดึงแก่นกายออกอย่างกระทันหันช่องทางสีชมพูของเขามันก็โหวงๆไปหมด ความรู้สึกที่โหยหาแท่งเอ็นนั้นมันมีมากไปหมด เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะแกล้งเขาแน่ๆ

" ไหน มีอะไรครับ ? "

" มะ..ไม่...ไหว..แล้ว....ส..ใส่..เข้ามาที.. "

" อะไรนะฟังไม่ถนัดเลย "

" สะ...ใส่เข้ามาในตัวฉัน... "

" อยากฟังเสียงคุณจัง ครางชื่อผมอีกทีสิครับ "

ไลควานลินนายนี่มันร้ายกาจจริงๆ

" อะ..ควานลิน..อ๊าห์ "

" ดีมากครับคนเก่ง "

อีกฝ่ายลูบหัวจีฮุน พร้อมก้มลงไปจูบเบาๆ ตรงขมับก่อนจะใส่เอ็นร้อนเข้าไปสู่กลีบสีชมพูอ่อนของคนตัวเล็กที่กำลังโหยหาเขาอยู่

ควานลินค่อยๆ ส่งแรงเข้าไปเล็กน้อเขามองภาพที่จีฮุนกำลังแสดงสีหน้าที่ดูมีความสุขแถมยังดูต้องการเป็นพิเศษ

แม้ว่าจะไม่มีการสนทนาใดๆ มีแต่สายตาและความต้องการเป็นการสื่อสารแทน

เสียงหายใจหอบกระหายดังไม่เป็นจังหวะ พร้อมทั้งเสียงเนื้อที่กระทบกระทั่งด้วยความรุนแรง

" กะ..ใกล้แล้ว...ค..ควาน..ลิน "

" เหมือนกัน "

" อ..อ๊าาาาาห์ "

น้ำกามสีขาวขุ่นถูกปล่อยออกมาเต็มช่องทางรักเช่นเดียวกับจีฮุนที่ปล่อยน้ำสีขาวเต็มหน้าท้องของควานลินเปรอะเปรื้อนไปทั่วพื้นห้อง

" อีกซักรอบดีมั๊ยนะ "

" ...พ..พอแล้ว... "

" ขออีกหน่อยนะครับ "

" อย่า! อ๊าาาาาาาาห์ ! "